Pastinaak is een langwerpige witte wortel met een zacht kruidige zoetachtige smaak die wat doet denken aan selder en noten Voor de aardappel in het westen arriveerde was pastinaak de meest populaire voedzame wortel bij de gewone man. Pastinaken kan je koken, stomen, stoven, frituren of rauw verwerken. Alle bereidingen zoals voor wortelen, rapen en schorseneren zijn van toepassing.
Wat is het verschil tussen bollen, wortelknollen, knollen, kralen en klauwen? Sommige planten hebben een levend deel onder de grond verstopt, dat dienst doet als opslagplaats voor water, mineralen en voedingsstoffen. Planten met een dergelijke groeiwijze noemen we geofyten. Geofyt komt van het Griekse woord geo = aarde en fyton = plant.
Aardpeerknollen, die lijken op aardappels zijn van groot belang voor suikerpatiënten. De knollen bevatten zeer weinig glucose (suikers) en zijn zodoende als groente bijzonder geschikt. De planten slaan ´inuline´ op in hun knollen. Deze stof is een uit fructose opgebouwd suiker. De knollen zijn zéér voedzaam: ze bevatten vele eiwitten, nl. 1.7%
Haverwortel -Tragopogon porrifolius: In België en Nederland komt dit Zuid-Europese gewas met een lange penwortel op kleidijken in het wild voor. Het Griekse woord tragos is bok en pogon is baard. Vandaar dat deze plant ook bekend is als Boksbaard. De vorm van het vruchtpluis was hier niet vreemd aan. Het gebruik van deze oude cultuurplant was en is veelzijdig. De wortel kan gebruikt worden als schorseneer door ze bijvoorbeeld een uurtje in water met citroensap te koken. De jonge bloemstengel kan bereid worden als asperges. Vanwege zijn oestersmaak is de Engelse benaming Vegetable Oyster. Door branden maakte men er koffiesurrogaat van.
Groene asperge - Aspargus officinales var. altiles: van deze van oorsprong Oost-Europese plant worden in het voorjaar de jonge stengels als witte- en als groene asperges geoogst. Voor de witte is echter goed doorlatende zandgrond nodig, die wordt opgehoogd waardoor de stengels als het ware in de donkere rug worden gebleekt. Op de zware kleigrond van mijn volkstuin heb ik voor de bovengronds groeiende groene moeten kiezen. Men snijdt de stengels zo dicht mogelijk bij de stengel af. Ga niet te lang met oogsten door, maar geef de plant gelegenheid tot uitgroei. Op deze manier gaan ze jarenlang mee. Later kan men de bloeiende takken tussen snijbloemen gebruiken.
De variatie aan tomatenrassen is heel groot. Een regelmatig gewasonderhoud, warmte en een evenwichtige bemesting zijn belangrijk bij het welslagen van deze dankbare teelt. In twee delen brengt de tuinkrant u een beschrijving van de tomatenteelt. Volgende maand verneemt u meer over de mogelijke problemen bij de tomatenteelt. Tomaat (Lycopersicon esculentum) behoort tot de familie van de Nachtschadigen (Solanaceae). De plant is afkomstig uit Zuid-Amerika en was daar al heel lang in cultuur voordat ze door de Spanjaarden mee naar Europa werd genomen. Na enige tijd als sierplant te zijn geteeld werd ze pas vanaf de halfweg de 19de eeuw, op heel beperkte schaal nog, als groente gekweekt. Dit omdat ze nog altijd een beetje als gifplant bekend stond, zoals voorheen de aardappel.
Teelt of vruchtafwisseling betekent letterlijk het afwisselen van een teelt of vrucht (groente). Het staat vast dat een geteelde groente het volgende jaar niet op dezelfde plaats kan geteeld worden. Wanneer je dat toch doet krijg je af te rekenen met meer insectenplagen, schimmelziekten, aaltjes en bodemmoeheid. Gevolg, je grijpt naar (meer) chemische bestrijdingsmiddelen? Een degelijke geplande vruchtafwisseling draagt bij tot een ecologisch en biologisch beheer van je groentetuin.
Iemand die leuk wilde zijn vroeg laatst in de nieuwsgroep nl.tuinen naar de bouwtekening voor een vogelhuisje. Niet voor het gewone spul waar gewone vogelhuisjes voor zijn bedoeld, maar voor ´de mus´. Vogelbouwtekeningen zitten in een tuingroep wat scheef, maar omdat het de donkerste tijd van het jaar is en tuiniers een toch beetje met hun armen over elkaar zitten, mag de mus de aandacht krijgen die binnenkort weer wordt vergeven aan spitten en snoeien.
Wat is het verschil tussen bollen, wortelknollen, knollen, kralen en klauwen? Sommige planten hebben een levend deel onder de grond verstopt, dat dienst doet als opslagplaats voor water, mineralen en voedingsstoffen. Planten met een dergelijke groeiwijze noemen we geofyten. Geofyt komt van het Griekse woord geo = aarde en fyton = plant.
Aardpeerknollen, die lijken op aardappels zijn van groot belang voor suikerpatiënten. De knollen bevatten zeer weinig glucose (suikers) en zijn zodoende als groente bijzonder geschikt. De planten slaan ´inuline´ op in hun knollen. Deze stof is een uit fructose opgebouwd suiker. De knollen zijn zéér voedzaam: ze bevatten vele eiwitten, nl. 1.7%
Haverwortel -Tragopogon porrifolius: In België en Nederland komt dit Zuid-Europese gewas met een lange penwortel op kleidijken in het wild voor. Het Griekse woord tragos is bok en pogon is baard. Vandaar dat deze plant ook bekend is als Boksbaard. De vorm van het vruchtpluis was hier niet vreemd aan. Het gebruik van deze oude cultuurplant was en is veelzijdig. De wortel kan gebruikt worden als schorseneer door ze bijvoorbeeld een uurtje in water met citroensap te koken. De jonge bloemstengel kan bereid worden als asperges. Vanwege zijn oestersmaak is de Engelse benaming Vegetable Oyster. Door branden maakte men er koffiesurrogaat van.
De variatie aan tomatenrassen is heel groot. Een regelmatig gewasonderhoud, warmte en een evenwichtige bemesting zijn belangrijk bij het welslagen van deze dankbare teelt. In twee delen brengt de tuinkrant u een beschrijving van de tomatenteelt. Volgende maand verneemt u meer over de mogelijke problemen bij de tomatenteelt. Tomaat (Lycopersicon esculentum) behoort tot de familie van de Nachtschadigen (Solanaceae). De plant is afkomstig uit Zuid-Amerika en was daar al heel lang in cultuur voordat ze door de Spanjaarden mee naar Europa werd genomen. Na enige tijd als sierplant te zijn geteeld werd ze pas vanaf de halfweg de 19de eeuw, op heel beperkte schaal nog, als groente gekweekt. Dit omdat ze nog altijd een beetje als gifplant bekend stond, zoals voorheen de aardappel. 
Teelt of vruchtafwisseling betekent letterlijk het afwisselen van een teelt of vrucht (groente). Het staat vast dat een geteelde groente het volgende jaar niet op dezelfde plaats kan geteeld worden. Wanneer je dat toch doet krijg je af te rekenen met meer insectenplagen, schimmelziekten, aaltjes en bodemmoeheid. Gevolg, je grijpt naar (meer) chemische bestrijdingsmiddelen? Een degelijke geplande vruchtafwisseling draagt bij tot een ecologisch en biologisch beheer van je groentetuin.