De meeste soorten houtig kleinfruit en druiven kunnen vermeerderd worden door stekken. In de winter of in het vroege voorjaar is het snoeihout van houtig kleinfruit geschikt om winterstekken of twijgstekken te maken. Houtachtige bessenstruiken zijn van december tot februari gemakkelijk vermeerderen door winterstekken of twijgstekken. De winterstekken worden tijdelijk ingekuild in openlucht en worden in maart in volle grond uitgeplant. Scheutstekken of zomerstekken worden tijdens de groeiperiode afgenomen en meestal in speciale stekgrond gestoken bij een hoge luchtvochtigheid en optimale temperatuur.
Er zijn meerdere vermeerderingsmethoden mogelijk. Ongeslachtelijk vermeerderen door: zomerstekken, winterstekken of houtstekken, wortelstekken, afleggen of marcotteren, oculeren en enten. Alle eigenschappen van de moederplant blijven behouden bij het ongeslachtelijk vermeerderen. Sommige fruitsoorten of onderstammen worden ook gezaaid (= geslachtelijk vermeerdering). Het stekken geeft bij deze gezaaide planten meestal geen goed resultaat.
Alstroemeria´s behoren tot de leliefamilie en zijn prachtige, decoratieve, knolvormende vaste planten voor de border. Ze zijn geschikt voor een iedere goed doorlatende tuingrond. Vooral de eerste jaren moet je ze goed afdekken in de winter, daarna zijn ze beter winterhard. Afdekken kan je met bladeren of stro. Dit geslacht telt ongeveer 50 soorten waarvan de meeste thuishoren in Zuid- en Midden-Amerika. De naam verraadt de verwantschap met de lelieachtigen. Vele soorten bezitten exotisch aandoende, opvallend getekende bloemen met kleuren gaande van geel tot lavendel. Kenmerkend zijn de gedraaide bladeren, waarbij de onderzijde van het blad naar boven gekeerd is. De broze wortels moeten bij het planten voorzichtig behandeld worden. Sommige soorten zaaien zichzelf uit. Zo zijn in Californië de soorten A. ligtu en A. pulchella bijna als onkruid wijdverspreid.
Rubus is een geslacht met 250 - als men de microsoorten meerekent wel 3000- soorten winterharde rechtopgroeiende of kruipende, groenblijvende of bladverliezende, meestal stekelige heesters. Naast een aantal verhoute planten bevat het geslacht ook enige vaste planten. De bladeren staan verspreid, zijn enkelvoudig, gelobd, handvormig of geveerd. De vijftallige bloemen, wit of roze, staan meestal in eindstandige tuilen of pluimen. De eenzadige, sappige steenvruchten zijn verenigd in een samengestelde vrucht. Sommige zijn eetbaar en smaken bijzonder goed.
De Japanse wijnbes is een bijzondere mooie bladverliezende, kleinfruitsoort die bijzonder geschikt is als leiplant in fruit- en siertuinen. De witroze bloemen verschijnen in juni-juli en zijn niet gevoelig voor de lentenachtvorst. Mits een goede standplaats kan de plant in de vroege zomer bloeien en enkele maanden later reeds eetbare vruchten geven. Oorspronkelijk is de plant afkomstig uit Noord China en Japan. De aantrekkelijke zoetzure vruchten welke we in de maand augustus aantreffen zijn meestal niet te bekomen in de winkels. De snoei is eenvoudig uit te voeren in november of in de maanden februari-maart. De prachtige bloeiwijzen en jonge scheuten zijn goed te gebruiken in bloemsierkunst.
In dit artikel wordt in een Macromedia flash bestand geïllustreerd hoe je stekken maakt van Ilex (hulst), Pachysandra, Geranium en Choisya. Aan bod komt ook het kiezen van uitgangsmateriaal, de voordelen van de wortelstekmethode en de planten die ervoor in aanmerking komen, het gebruik van stekpoeder zoals Rhizopon en een korte stektabel van de gebruikte planten in deze les. Verder vind je een uitgebreide reportage van het nemen van wortelstekken van tuingeraniums zoals Geranium cantabrigiense en macrorhizum.
De 15 soorten bladverliezende en groenblijvende, doornige bomen, struiken en klimplanten van Maclura, dat tot de moerbeifamilie (Moraceae) behoort, zijn overwegend verspreid in tropische gebieden. Slechts één soort, Maclura pomifera of osagedoorn komt in Noord-Amerika voor en komt voor onze tuinen in aanmerking.
Vermeerdering d.m.v. oogstekken en wortelstekken kan men toepassen bij bepaalde sierheesters en bij sommige fruitgewassen. Bij druiven worden in januari of begin februari de oogstekken in potten gevuld met stekgrond gestoken en onder glas vorstvrij gehouden.De eenoogstekken kunnen verticaal of horizontaal geplaatst worden. Uitplanten in volle grond vanaf half mei.
Bij planten met ogen (knoppen) op hun wortels kan men wortelstekken nemen. Wortelstekken kan in de herfst en in het voorjaar toegepast worden. De wortelstukken worden in potten gevuld met een luchtige stekgrond gestoken en vorstvrij gehouden.
Tot de taken die in juli, augustus en september kunnen verricht worden, behoort het vermeerderen door afleggers. De uitvoerbaarheid van deze methode komt voort uit het feit dat ze geen risico met zich brengt, want terwijl de jonge aflegger wortels maakt, blijft hij nog verbonden aan de moederstam en krijgt daar nog voedsel van. Veel bomen en struiken met takken dicht bij de grond kan men zo vermeerderen. Jonge stengels zijn het beste en schieten het snelst wortel.
Zorg voor een compost die wat korrelig is, bijvoorbeeld gelijke delen scherp zand, gezeefde leem en turfmolm, en leg daarvan smalle hoopjes bij de takken.
Dwergkwee of sierkwee is een zeer gemakkelijke plant voor de fruittuin en siertuin. In het voorjaar is het een erg opvallende bloemheester. In het najaar kan je de vruchten bewonderen. De mooie, geurende vruchten zijn rijk aan pectine, zuren en vitamines. Ze zijn zijn zeer geschikt om te verwerken tot sap, jam, en confituur. De Chaenomeles komt van nature voor in China en Japan. De Chaenomeles is zeer nauw verwant met Cydonia (kwee of kweepeer), Malus (appel) en Pyrus (peer).
Alstroemeria´s behoren tot de leliefamilie en zijn prachtige, decoratieve, knolvormende vaste planten voor de border. Ze zijn geschikt voor een iedere goed doorlatende tuingrond. Vooral de eerste jaren moet je ze goed afdekken in de winter, daarna zijn ze beter winterhard. Afdekken kan je met bladeren of stro. Dit geslacht telt ongeveer 50 soorten waarvan de meeste thuishoren in Zuid- en Midden-Amerika. De naam verraadt de verwantschap met de lelieachtigen. Vele soorten bezitten exotisch aandoende, opvallend getekende bloemen met kleuren gaande van geel tot lavendel. Kenmerkend zijn de gedraaide bladeren, waarbij de onderzijde van het blad naar boven gekeerd is. De broze wortels moeten bij het planten voorzichtig behandeld worden. Sommige soorten zaaien zichzelf uit. Zo zijn in Californië de soorten A. ligtu en A. pulchella bijna als onkruid wijdverspreid.
Rubus is een geslacht met 250 - als men de microsoorten meerekent wel 3000- soorten winterharde rechtopgroeiende of kruipende, groenblijvende of bladverliezende, meestal stekelige heesters. Naast een aantal verhoute planten bevat het geslacht ook enige vaste planten. De bladeren staan verspreid, zijn enkelvoudig, gelobd, handvormig of geveerd. De vijftallige bloemen, wit of roze, staan meestal in eindstandige tuilen of pluimen. De eenzadige, sappige steenvruchten zijn verenigd in een samengestelde vrucht. Sommige zijn eetbaar en smaken bijzonder goed.
De Japanse wijnbes is een bijzondere mooie bladverliezende, kleinfruitsoort die bijzonder geschikt is als leiplant in fruit- en siertuinen. De witroze bloemen verschijnen in juni-juli en zijn niet gevoelig voor de lentenachtvorst. Mits een goede standplaats kan de plant in de vroege zomer bloeien en enkele maanden later reeds eetbare vruchten geven. Oorspronkelijk is de plant afkomstig uit Noord China en Japan. De aantrekkelijke zoetzure vruchten welke we in de maand augustus aantreffen zijn meestal niet te bekomen in de winkels. De snoei is eenvoudig uit te voeren in november of in de maanden februari-maart. De prachtige bloeiwijzen en jonge scheuten zijn goed te gebruiken in bloemsierkunst.
In dit artikel wordt in een Macromedia flash bestand geïllustreerd hoe je stekken maakt van Ilex (hulst), Pachysandra, Geranium en Choisya. Aan bod komt ook het kiezen van uitgangsmateriaal, de voordelen van de wortelstekmethode en de planten die ervoor in aanmerking komen, het gebruik van stekpoeder zoals Rhizopon en een korte stektabel van de gebruikte planten in deze les. Verder vind je een uitgebreide reportage van het nemen van wortelstekken van tuingeraniums zoals Geranium cantabrigiense en macrorhizum.
De 15 soorten bladverliezende en groenblijvende, doornige bomen, struiken en klimplanten van Maclura, dat tot de moerbeifamilie (Moraceae) behoort, zijn overwegend verspreid in tropische gebieden. Slechts één soort, Maclura pomifera of osagedoorn komt in Noord-Amerika voor en komt voor onze tuinen in aanmerking.
Vermeerdering d.m.v. oogstekken en wortelstekken kan men toepassen bij bepaalde sierheesters en bij sommige fruitgewassen. Bij druiven worden in januari of begin februari de oogstekken in potten gevuld met stekgrond gestoken en onder glas vorstvrij gehouden.De eenoogstekken kunnen verticaal of horizontaal geplaatst worden. Uitplanten in volle grond vanaf half mei.
Tot de taken die in juli, augustus en september kunnen verricht worden, behoort het vermeerderen door afleggers. De uitvoerbaarheid van deze methode komt voort uit het feit dat ze geen risico met zich brengt, want terwijl de jonge aflegger wortels maakt, blijft hij nog verbonden aan de moederstam en krijgt daar nog voedsel van. Veel bomen en struiken met takken dicht bij de grond kan men zo vermeerderen. Jonge stengels zijn het beste en schieten het snelst wortel.
Dwergkwee of sierkwee is een zeer gemakkelijke plant voor de fruittuin en siertuin. In het voorjaar is het een erg opvallende bloemheester. In het najaar kan je de vruchten bewonderen. De mooie, geurende vruchten zijn rijk aan pectine, zuren en vitamines. Ze zijn zijn zeer geschikt om te verwerken tot sap, jam, en confituur. De Chaenomeles komt van nature voor in China en Japan. De Chaenomeles is zeer nauw verwant met Cydonia (kwee of kweepeer), Malus (appel) en Pyrus (peer).