Pieris -ten onrechte vaak rotsheide genoemd- is een bekende groenblijvende struik die in veel tuinen is aangeplant. De groeiwijze varieert van slechts enkele centimeters (bij Pieris nana) tot kleine bomen (bij Pieris formosa). Bladeren wintergroen en leerachtig, meestal verspreid, lancet-spatelvormig, meer of minder gezaagd. Jonge bladeren vaak rood of bronskleurig. Bloeiwijze eindstandig of okselstandig, opstaand of hangend in trossen, deze al in de nazomer of herfst aangelegd. Bloemkroon urnvormig, vijflobbig, geurend, wit of (donker)roze. De jonge doosvruchten zijn groen, in rijpe toestand bolvormig en bruin. De bloeitijd varieert van vroeg, soms al in december, tot in mei bij de meeste compacte cultivars.
Het snoeien van Calluna of zomerheide gebeurt in de natuur door het grazen van de schapen of door maaien als de planten wat lang en kaal worden. In onze tuinen, met de gekweekte vormen, verdient het aanbeveling om ze indien ze wat lang en kaal worden, in het voorjaar terug te snijden en op deze wijze de groei te stimuleren, en ieder jaar na de bloei de uitgebloeide stengels weg te knippen. Snoeit u te ver terug, dan loopt de heide vaak nog moeilijk uit.
Alle vers fruit is gezond, maar het ene fruit is gezonder dan het andere. Dat blijkt voortdurend uit allerlei onderzoeken die op de consument worden afgevuurd. Zeker is dat ze allemaal antioxidanten bevatten die voorkomen dat het lichaam ´roest´ en je beschermen tegen ziekte en smart. Dat is wetenschappelijk vastgesteld en te meten. Vraag is dan welk fruit het rijkst is aan antioxidanten en hoeveel je ervan moet eten. Dit artikel werd grotendeels overgenomen uit de krant "Het Laatste Nieuws´, editie donderdag 30 maart 06, rubriek "Consument".
Heeft u een nieuwe vijver ? Vanaf mei-juni is het moment aangekomen om vissen uit te zetten. Moet je je vissen voederen ? Voeren van vis is in een gewone vijver overbodig. Vooral nu in deze periode vallen vele insecten op het water en hebben de vissen geen extra voer nodig. In een vijver met grote aantallen vis, of in een gespecialiseerde koi-vijver, is voeren natuurlijk wel noodzakelijk.
Als je een mooie vijver wilt met veel waterplanten, kan je eenden beter vergeten. Ze eten alles op, dus ook je mooie waterlelies! Krabbescheer zien ze als een soort lekker krakende chips. Bij ons is de gele lis de enige plant die stand houdt.
De pantoffelplant is zowel gekend als kamerplant, balkonplant en perkplant, maar ook als vaste plant. Heel aparte rotsplant van Zuid- en Midden Amerikaanse oorsprong. De bloemen hebben een blaasvormige onderlip - de pantoffel - die tweekleurig is. De beste stekken komen van scheuten die geen bloemen krijgen, de scheuten met bloemen wortelen niet.
Snij een kopstek met vier tot vijf ontwikkelde bladeren, waarvan u de onderste twee verwijdert. Het snijvlak begint recht tegenover een oog en eindigt schuin onder dat oog. Laat de snijwonden enkele uren drogen. Zet de stek in een mengsel van 1 deel turf + 1 deel bladgrond + 1 deel zand.
Seringen werden al in de 16de eeuw op onze erven aangeplant. Een honderd jaar geleden begon men in Frankrijk met de veredeling en de kweek van rassen en cultivars. Vandaag worden er meer dan 800 cultivars aangeboden waarvan de meeste zo typisch geuren: ´seringengeur´. In dit enorme aanbod onderscheiden we in het wild voorkomende soorten, veredelde soorten, soorten geschikt voor de snijbloementeelt, soorten voor onze tuinen, met enkele of met dubbele bloemen en ga zo maar door. In dit seringen dossier bespreek ik de meest voorkomende seringen en dit in alfabetische volgorde.
Cognac Classic zou heel goed een smakelijk digestief op leeftijd kunnen zijn, ware het niet dat er nu ook een nieuwe anthurium is die zo heet. De indeling van snijanthuriums in Basic, Classic en Antique heeft het assortiment enorm uitgebreid en tegelijk doorzichtiger gemaakt. Doel van deze indeling is om doorgekleurde anthuriums een eigen plaats te geven in het assortiment. Voorheen werden doorgekleurde bloemen onder dezelfde of zelfs fictieve namen geveild, wat soms tot grote verwarring bij de afnemers leidde. Nu onderscheiden de Nederlandse bloemenveilingen van elke anthurium drie versies: niet doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Basic´), half doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Classic´) en geheel doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Antique´). De doorkleuring ontstaat door de bloemen langer op de plant te laten staan. Hierdoor gaat de kwaliteit van het product niet achteruit, integendeel. Door het hogere gehalte aan bladgroen kan die zelfs nog toenemen.
Struiken en vruchten van de Amerikaanse blauwe bes zijn groter dan die van onze inheemse bosbes. De plant kan 2 m hoog worden. De bessen rijpen van juni tot september, afhankelijk van de cultuurvariëteit. Aanvankelijk zijn de bessen groen, later rood en tenslotte helblauw tot donkerblauw. De bessen zijn bedauwd en hebben een vijfhoekige kroon. De planten kunnen zeer oud worden (30 tot 40 jaar). De Amerikaanse blauwbes is een heidegrondplant, en groeit best op een luchtige, humusrijke, vochtige zandgrond met een pH-waarde tussen 4 en 4,5 (5).
Pieris -ten onrechte vaak rotsheide genoemd- is een bekende groenblijvende struik die in veel tuinen is aangeplant. De groeiwijze varieert van slechts enkele centimeters (bij Pieris nana) tot kleine bomen (bij Pieris formosa). Bladeren wintergroen en leerachtig, meestal verspreid, lancet-spatelvormig, meer of minder gezaagd. Jonge bladeren vaak rood of bronskleurig. Bloeiwijze eindstandig of okselstandig, opstaand of hangend in trossen, deze al in de nazomer of herfst aangelegd. Bloemkroon urnvormig, vijflobbig, geurend, wit of (donker)roze. De jonge doosvruchten zijn groen, in rijpe toestand bolvormig en bruin. De bloeitijd varieert van vroeg, soms al in december, tot in mei bij de meeste compacte cultivars. 
Het snoeien van Calluna of zomerheide gebeurt in de natuur door het grazen van de schapen of door maaien als de planten wat lang en kaal worden. In onze tuinen, met de gekweekte vormen, verdient het aanbeveling om ze indien ze wat lang en kaal worden, in het voorjaar terug te snijden en op deze wijze de groei te stimuleren, en ieder jaar na de bloei de uitgebloeide stengels weg te knippen. Snoeit u te ver terug, dan loopt de heide vaak nog moeilijk uit.
Alle vers fruit is gezond, maar het ene fruit is gezonder dan het andere. Dat blijkt voortdurend uit allerlei onderzoeken die op de consument worden afgevuurd. Zeker is dat ze allemaal antioxidanten bevatten die voorkomen dat het lichaam ´roest´ en je beschermen tegen ziekte en smart. Dat is wetenschappelijk vastgesteld en te meten. Vraag is dan welk fruit het rijkst is aan antioxidanten en hoeveel je ervan moet eten. Dit artikel werd grotendeels overgenomen uit de krant "Het Laatste Nieuws´, editie donderdag 30 maart 06, rubriek "Consument".
Seringen werden al in de 16de eeuw op onze erven aangeplant. Een honderd jaar geleden begon men in Frankrijk met de veredeling en de kweek van rassen en cultivars. Vandaag worden er meer dan 800 cultivars aangeboden waarvan de meeste zo typisch geuren: ´seringengeur´. In dit enorme aanbod onderscheiden we in het wild voorkomende soorten, veredelde soorten, soorten geschikt voor de snijbloementeelt, soorten voor onze tuinen, met enkele of met dubbele bloemen en ga zo maar door. In dit seringen dossier bespreek ik de meest voorkomende seringen en dit in alfabetische volgorde.
Cognac Classic zou heel goed een smakelijk digestief op leeftijd kunnen zijn, ware het niet dat er nu ook een nieuwe anthurium is die zo heet. De indeling van snijanthuriums in Basic, Classic en Antique heeft het assortiment enorm uitgebreid en tegelijk doorzichtiger gemaakt. Doel van deze indeling is om doorgekleurde anthuriums een eigen plaats te geven in het assortiment. Voorheen werden doorgekleurde bloemen onder dezelfde of zelfs fictieve namen geveild, wat soms tot grote verwarring bij de afnemers leidde. Nu onderscheiden de Nederlandse bloemenveilingen van elke anthurium drie versies: niet doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Basic´), half doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Classic´) en geheel doorgekleurd (= rasnaam met toevoeging ´Antique´). De doorkleuring ontstaat door de bloemen langer op de plant te laten staan. Hierdoor gaat de kwaliteit van het product niet achteruit, integendeel. Door het hogere gehalte aan bladgroen kan die zelfs nog toenemen.
Struiken en vruchten van de Amerikaanse blauwe bes zijn groter dan die van onze inheemse bosbes. De plant kan 2 m hoog worden. De bessen rijpen van juni tot september, afhankelijk van de cultuurvariëteit. Aanvankelijk zijn de bessen groen, later rood en tenslotte helblauw tot donkerblauw. De bessen zijn bedauwd en hebben een vijfhoekige kroon. De planten kunnen zeer oud worden (30 tot 40 jaar). De Amerikaanse blauwbes is een heidegrondplant, en groeit best op een luchtige, humusrijke, vochtige zandgrond met een pH-waarde tussen 4 en 4,5 (5).
