Euphorbia´s zijn dankbare planten. Toch kunnen zomerse borders bepaalde perioden een gebrek aan kleur vertonen. Indien dit het geval is zijn ze verder op te vrolijken met eenjarigen zoals muurbloemen.
Sinds jaar en dag worden stekken in stekkistjes aan de wortel gebracht. In de meeste gevallen gebeurt er tussen het steken en uithalen van de stek niets anders dan dat men tracht de RV (relatieve vochtigheid) zo hoog mogelijk te houden en uitval door schimmels te voorkomen. Het komt vaak genoeg voor, dat de stek zo langer dan een half jaar in een kistje staan zonder dat er verder iets mee gebeurt en na zo lang op beworteling gewacht te hebben trekt men er bij het uithalen van de bewortelde stek vaak 50% van de wortels weer vanaf! Wanneer men dit alles nuchter op een rijtje zet, komt de behoefte om alles wat zich rond het stekken afspeelt eens te heroverwegen. Praktische boomkwekers hebben dit gedaan en zijn tot een aantal aanpassingen van het stekken gekomen.
Wie denkt dat Skimmia alleen in het rood gekleed gaat, zal binnenkort worden verrast door Skimmia x confusa ´Kew Green´. Snijgroen is niet meer weg te denken in moderne boeketten. De vraag naar allerlei snijheesters en andere bladmaterialen is nog nooit zo hoog geweest als nu. Eén van de charmes van deze productgroep bestaat erin, dat elk seizoen zijn eigen soorten heeft. Rond de kerst is Skimmia één van de populairste producten. Tot voor kort stond deze snijheester vooral bekend als een product met rode bessen of rode bloemknoppen.
Je kan het misschien nauwelijks geloven, maar de winterperiode is een goed moment om je vijver aan te leggen. Ben je van plan een vijver aan te leggen van maximum een 3-tal meter, dan zijn rubberfolie en een kant-en-klare vijver een goede keuze. Niet alle kant-en-klare vijvers die in de handel worden aangeboden, hebben goede vormen. Dikwijls zie je vijvers met steile randen waardoor het aanbrengen van plantenmateriaal bijna onmogelijk is.
In dit derde deel bespreek ik de Internationale Seringen Vereniging, de soort Syringa julianae, de soort Syringa laciniata, de soort en rassen van Syringa meyeri, de soorten en rassen van Syringa microphylla en de soort Syringa oblata. Seringen werden al in de 16de eeuw op onze erven aangeplant. Een honderd jaar geleden begon men in Frankrijk met de veredeling en de kweek van rassen en cultivars. Vandaag worden er meer dan 800 cultivars aangeboden waarvan de meeste zo typisch geuren: ´seringengeur´. In dit enorme aanbod onderscheiden we in het wild voorkomende soorten, veredelde soorten, soorten geschikt voor de snijbloementeelt, soorten voor onze tuinen, met enkele of met dubbele bloemen en ga zo maar door. In dit seringen dossier bespreek ik de meest voorkomende seringen en dit in alfabetische volgorde.
Op www.syringa.nl is niet alleen belangrijke informatie over seringen te vinden, maar ook over andere Nederlandse trekheesters. De sering is één van de oudste bloemisterijproducten van Nederland. Maar nog altijd wordt er door kopers over de hele wereld grif geld betaald voor de elegante en fris geurende bloemtrossen. Hoewel de veilingaanvoer jaarlijks daalt, neemt de vraag niet af, gezien de meegestegen veilingprijzen. Vorig jaar werden op de Nederlandse bloemenveilingen 6,4 miljoen takken verhandeld voor een gemiddelde prijs van 1,56 gulden. In 1997 waren dit nog 8,2 miljoen stuks voor gemiddeld 1,30 gulden.
Rond Valentijnsdag worden altijd de eerst Senetti´s verwacht, één van de opvallendste nieuwe introducties op de markt van de afgelopen paar jaar. Senetti is in wezen een Senecio, of Cineraria zoals de plant vroeger heette, maar daarmee houdt elke vergelijking op. Senetti staat namelijk voor een multifunctionele plant, die zowel binnen als buiten toepasbaar is. Dit nieuwe veredelingsproduct van Suntory komt om te beginnen in vier opvallende frisse, moderne kleuren op de markt.
Het bepalen van de plantdiepte voor waterlelies is duidelijk geen exacte wetenschap. Vooreerst is er de ruime marge: Nymphaea ´Odorata Alba´ - waterlelie, zonnekind 6-9 - hagelwit -30/-80 . Plantdiepte -30/-80, dwz. je kan deze waterlelie dus planten op een diepte tussen 30 en 100 cm onder het wateroppervlak. Een marge van 70 cm. Anderzijds, sla er 10 naslagwerken op na, en je zal verschillen in de voorgeschreven plantdiepte kunnen aantreffen, tot 20 cm verschil. De aangegeven plantdieptes zijn dus een gemiddelde, een richtcijfer.
Voorzichtigheidshalve kunnen we stellen
- zeer grote sterk groeiende waterlelies op 40-120 cm waterdiepte - grote waterlelies op 30-70 cm waterdiepte - middelgrote waterlelies op 25-50 cm waterdiepte - kleine waterlelies op 20-35 cm waterdiepte en - kleine miniwaterlelies op 10-25 cm waterdiepte
Sinds jaar en dag worden stekken in stekkistjes aan de wortel gebracht. In de meeste gevallen gebeurt er tussen het steken en uithalen van de stek niets anders dan dat men tracht de RV (relatieve vochtigheid) zo hoog mogelijk te houden en uitval door schimmels te voorkomen. Het komt vaak genoeg voor, dat de stek zo langer dan een half jaar in een kistje staan zonder dat er verder iets mee gebeurt en na zo lang op beworteling gewacht te hebben trekt men er bij het uithalen van de bewortelde stek vaak 50% van de wortels weer vanaf! Wanneer men dit alles nuchter op een rijtje zet, komt de behoefte om alles wat zich rond het stekken afspeelt eens te heroverwegen. Praktische boomkwekers hebben dit gedaan en zijn tot een aantal aanpassingen van het stekken gekomen. 
Je kan het misschien nauwelijks geloven, maar de winterperiode is een goed moment om je vijver aan te leggen. Ben je van plan een vijver aan te leggen van maximum een 3-tal meter, dan zijn rubberfolie en een kant-en-klare vijver een goede keuze. Niet alle kant-en-klare vijvers die in de handel worden aangeboden, hebben goede vormen. Dikwijls zie je vijvers met steile randen waardoor het aanbrengen van plantenmateriaal bijna onmogelijk is. 
In dit derde deel bespreek ik de Internationale Seringen Vereniging, de soort Syringa julianae, de soort Syringa laciniata, de soort en rassen van Syringa meyeri, de soorten en rassen van Syringa microphylla en de soort Syringa oblata. Seringen werden al in de 16de eeuw op onze erven aangeplant. Een honderd jaar geleden begon men in Frankrijk met de veredeling en de kweek van rassen en cultivars. Vandaag worden er meer dan 800 cultivars aangeboden waarvan de meeste zo typisch geuren: ´seringengeur´. In dit enorme aanbod onderscheiden we in het wild voorkomende soorten, veredelde soorten, soorten geschikt voor de snijbloementeelt, soorten voor onze tuinen, met enkele of met dubbele bloemen en ga zo maar door. In dit seringen dossier bespreek ik de meest voorkomende seringen en dit in alfabetische volgorde.
Op 
Rond Valentijnsdag worden altijd de eerst Senetti´s verwacht, één van de opvallendste nieuwe introducties op de markt van de afgelopen paar jaar. Senetti is in wezen een Senecio, of Cineraria zoals de plant vroeger heette, maar daarmee houdt elke vergelijking op. Senetti staat namelijk voor een multifunctionele plant, die zowel binnen als buiten toepasbaar is. Dit nieuwe veredelingsproduct van Suntory komt om te beginnen in vier opvallende frisse, moderne kleuren op de markt. 
Het bepalen van de plantdiepte voor waterlelies is duidelijk geen exacte wetenschap. Vooreerst is er de ruime marge: Nymphaea ´Odorata Alba´ - waterlelie, zonnekind 6-9 - hagelwit -30/-80 . Plantdiepte -30/-80, dwz. je kan deze waterlelie dus planten op een diepte tussen 30 en 100 cm onder het wateroppervlak. Een marge van 70 cm. Anderzijds, sla er 10 naslagwerken op na, en je zal verschillen in de voorgeschreven plantdiepte kunnen aantreffen, tot 20 cm verschil. De aangegeven plantdieptes zijn dus een gemiddelde, een richtcijfer.
