De Clematis ´Apple Blossom´ zou in april zeker nog bloemen geven, beloofde de verkoper op de plantenmarkt een jaar geleden. Helaas kon hij me niet helpen aan de Trachelospernum jasminoïdes die als een mooie, groenblijvende klimplant met witte, naar Jasmijn geurende bloemen op mijn verlanglijstje stond. Als ik op jacht ga om een bepaalde soort plant op te sporen, dan beschouw ik het als een sport om me er helemaal in vast te bijten. Toch nam ik voor één keer genoegen met de groenblijvende Clematis als trofee, omdat ik het vooruitzicht van de oogstrelende, witte bloemen van het etiket niet kon weerstaan.
Deze plant kan zowel in de zon als in de halfschaduw staan en verdraagt vorst tot min vijf graden Celsius. De witte, geurende bloemen kunnen vier tot zes centimeter groot worden en komen in maart en april tevoorschijn. Ik geloof graag alles wat er op zo´n etiket staat. Vol verwachting pootte ik begin april deze Clematis tegen een muur op het noordoosten in een ruim plantgat met goede potgrond en gedroogde koemest. Na het begieten gaf ik de plant wat compost en plaatste ik een paar grote potscherven aan de voet ervan om de wortels te beschermen tegen de ochtendzon.
 |
 |
De Clematis toonde zijn dank voor deze voeding door in één seizoen meteen al bijna vier meter omhoog te klimmen. Zijn grote, lancetvormige bladeren zorgden voor een prachtige, lichtgroene muurbedekking. Helaas lieten de veelbelovende bloemen op zich wachten. Aan het eind van de zomer begon ik zelfs ernstig te twijfelen aan de groenblijvende eigenschappen van de bladeren, omdat ze er bij bosjes afvielen. De verdorde, bruine kruin snoeide ik begin oktober weg. Het overgebleven blad gaf me tenminste nog de illusie dat er misschien in de winter iets groens tegen de muur aan zou blijven hangen. Ik gaf het onderste deel van de Clematis veel stro en vertrouwde erop dat hij zo de ergste kou kon trotseren.
 |
In februari van dit jaar ontdekte ik zowaar paarsrode bloemknopjes die zich onder de groene bladeren verscholen. In maart groeiden deze bloemknoppen uit tot forse ineengestrengelde trossen. Binnen enkele weken sprong er uit elke tros een uitgebreide familie met fijne takken tevoorschijn die met hun lichtroze bloemknopjes in de wind heen en weer wiegden. Op de eerste warme dag in maart bond ik de families bijeen voor een groepsfoto van de langverwachte Clematisbloemen die het lentefeest aankondigen.
Bron Janny Figee 2004, bewerking Rudi Van Overloop voorjaar 2010
